تراوش

برای نوشتن

تراوش

برای نوشتن

بی عنوان!

به نام خداوند بخشنده ومهربان 

گاهی هم آدم دوست دارد اینطور شروع کند! 

این روز ها میگذرند....!و من میرم وبرمیگردم!میگن تو دوران حکومت امام زمان همه به خاطر خودش ذات اقدس اله را عبادت میکنن....چه لذت بخش... 

به وضوح میبینم که چگونه پشتم ایستاده اند و حواسشان به همه ام و همه مان هست....خدا زودتر برساندشان... 

چقدر حیف....افسوس ودریغ برای لحظاتی که غافلیم یعنی افسوس و دریغ بر همه ی عمرمان.... 

امروز به طور کاملا ناگهانی و اتفاقی رفتم طرح آموزش بصیرت نهاد....بغض میکردم از بودن صاحب الزمان ونبودن من...متوجه اید که... دلم خیلی گرفت از غیبتم خدایا حضور من رو نزدیک و نزدیکتر بفرما باشد که ظهورش نزدیک شود... 

واقعا این شعر نیست که امام حاضرندو ما غائبیم.... 

سخنران طرح بصیرت میگفت:امام زمان بهترین وسیله برای عشق ورزیدن به خداست...دقیقش رو یادم نمیاد...ولی ....چه عالی که خداوند زمین رو از یک انسان ایده آل خالی نذاشته... 

در مباحث الکترونیک و شاید باقی مباحث یه ایده آل وجود داره یه واقعی و هیچ پارامتر ایده آلی وجود نداره فقط برای محاسبات از ایده آلها استفاده میشه...ولی امام زمان هم ایده آله هم واقعی ...چه عالی وزیبا... 

ویه چیز دیگه که تو الکترونیک وجود داره trade off هست.یعنی برای بهبود عملکرد یه المان از یه پارمترای دیگه اش صرف نظر میکنیم...یعنی اگه یه چیزش خوب شد یه چیز دیگش خراب میشه...ولی امام زمان trade off نداره....چه عالی.... 

خدا کند که دلیل آفرینشمون رو فراموش نکنیم...و قدر روحی که درمون دمیده شده رو بدونیم..

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.